چهارمین معیار بررسی مدل ساختاری، Q^2 است.این معیار که توسط استون و گیسر(۱۹۷۵) معرفی شد، قدرت پیش بینی مدل در متغیرهای وابسته را مشخص می کند.به اعتقاد آن ها مدل هایی که دارای برازش بخش ساختاری قابل قبول هستند، باید قابلیت پیش بینی شاخص های مربوط به سازه های درون زای مدل را داشته باشند.بدین معنی که اگر در یک مدل، روابط بین سازه ها به درستی تعریف شده باشند، سازه ها قادر خواهند بود تا تاثیر کافی بر شاخص های یکدیگر گذاشته و از این راه فرضیه های به درستی تائید شوند.مقدار  باید در مورد تمامی سازه های درون زا سه مقدار ۰٫۲ ، ۰٫۱۵و ۰٫۳۵ را به عنوان قدرت پیش بینی کم،متوسط و قوی تعیین نموده اند.

با ما تماس بگیرید.

۰۹۳۵۱۳۲۳۹۵۰ (عیوضی)