فرضیه ها معمولاً به سه صورت مطرح می شوند،که هریک از آن ها ،نوع آزمون آماری خاص خود را می طلبند.
۱-فرضیه رابطه ای(Relational Hypothesis)
فرضیه رابطه ای همواره در رابطه با دو متغیر به کار رفته و به فرضیه هایی اطلاق می شود که کیفیت ارتباط بین این دو متغیر را مطرح می کند.در این نوع فرضه ،محقق قصد دارد که صرفاً درجه و جهت رابطه متغیرهای مورد مطالعه را کشف کند و نه رابطه علت و معلولی بین آن ها را.فرضیه های تحقیقات مربو به حوزه اقتصادی و اجتماعی عموماً از این نوع هستند.
فرضیه رابطه ای را بر حسب جهت فرضیه(مثبت و مستقیم یا منفی و معکوس) می توان به دو صورت جهت دار و فاقد جهت مطرح کرد.بدین صورت که :
۱-فرضیه رابطه ای جهت دار(یک دامنه):فرضیه ای است که در آن محقق جهت رابطه بین دو متغیر را به صورت مثبت و مستقیم و یا به صورت منفی و معکوس بیان می کند..
مثال برای رابطه مثبت و مستقیم:بین تحصیلات و اعتماد اجتماعی رابطه مثبت و مستقیم وجود دارد.
مثال برای رابطه منفی و معکوس:بین فردگرایی و اعتماد اجتماعی رابطه منفی و معکوس وجود دارد.
۲-فرضیه رابطه ای فاقد جهت(دو دامنه):فرضیه ای است که محقق تنها به بیان وجود رابطه بین دو متغیر اکتفا کرده و اشاره به جهت مثبت و مستقیم و یا منفی و معکوس آن نمی کند.
مثال ۱-بین تحصیلات و اعتماد اجتماعی رابطه وجود دارد.
مثال ۲-بین فردگرایی و اعتماد اجتماعی رابطه وجود دارد.
انواع شاخص های پیوند در دستور Crosstabs و انواع آزمون های پارا متری پیرسون (برای مقیاس فاصله ای /نسبی) و ناپارا متری اسپیرمن و کندال(برای مقیاس رتبه ای/ترتیبی) در دستور Correlate برای آزمون فرضیه های رابطه ای به کار می روند.

تماس بگیرید: عیوضی ۰۹۳۵۱۳۲۳۹۵۰